تا زمانی که مدلهای برنزی یا دو رنگ دوباره به بالای صفحه مد بیایند. بیشتر ساعت های مر روز می ایند و می روند. با این حال ، مدت هاست که یک سبک ادامه داشته است: طراحی کلاسیک و قدیمی (رترو). مارک های تجاری یکی پس از دیگری از نسخه اختصاصی خود از "ساعت مچی اسپرت ضدزنگ با دستبند استیل" رونمایی کرده اند. چه کوارتز ارزان قیمت TIMEX باشد چه یک شاهکار فنی از A. Lange & Söhne ، به نظر می رسد همه در این کشتی حضور دارند .
ما می توانیم در مورد مد ها و ترند های ظاهراً پیش پا افتاده بحث کنیم ، اما این ما را به کجا می کشاند؟ . وقتی تعبیر دیگری از ساعت ورزشی استیل زنگ می بینم ، معمولاً فکر می کنم ، "وای ، خیلی خوب شد." به طور خلاصه ، فکر نمی کنم کلیشه یا عقب ماندگی برخی مد مشکلی داشته باشد ، به خصوص اگر تولیدکنندگان و مصرف کنندگان را راضی نگه دارند.
خوب ، پس کجای داستان جای بحث دارد؟ خوب ، شاید متوجه شده باشید که بسیاری از مارک ها برای یافتن موفقیت با طراحی های کاملا جدید تلاش می کنند. به نظر من مانند بیشتر صنایع دیگر فضای بیشتری برای آزمایش فراهم است. با این حال ، در صنعت ساعت ، تلاش های اخیر برای طراحی های پیشروانه و مدرن با انتقادات تندی روبرو شده است ، در حالی که طراحی های یکپارچه و بازنشر (به عنوان مثال ، بازسازی مدل های قدیمی) به عنوان یک محصول مطمئن قلمداد می شود.
اینجا چه خبره؟ آیا ساعت بازها به سادگی موجوداتی عادتی هستند که می خواهند با همان مدل های شناخته شده و طراحی های آشنا بمانند؟ آیا با این که می دانیم بسیاری از افسانه های امروزی به همان سختگیری در زمان خود مورد انتقاد قرار گرفتند ، با عجله از ایده های جدید و پیشگامانه چشم پوشی می کنیم؟ با در نظر داشتن این سوالات ، من می خواهم در مورد سلطه مدل های رترو بحث کنم و نحوه برخورد صنعت با طرح های جدید و ابتکاری را بررسی کنم.
رترو . تولید مجدد و جرم گرفته
ساعتهای ساخت مجدد تا کوچکترین جزئیات مدلهای گذشته را دوباره ایجاد می کنند. مارک های خاصی مانند Breitling در مجموعه های جدید خود از طرفداران دستور گرفته اند تا پس از انتشار نسخه های مجدد به لطف منتقدان بازگردند. یکی دیگر از روندهای رترو که قابل ذکر است ، "کهنه سازی جعلی" است ، به عنوان مثال ، ساعت های جدیدی که با افزودن فرورفتگی ، خراش و صفحات منسوخ ، ظاهری قدیمی و فرسوده دارند.
با این حال ، وقتی صحبت از هیاهوی تبلیغاتی مدل های قدیمی یا رترو است ، این کارها در درجه دوم اهمیت قرار میگیرند. هیچ چیز به انداره ساعتهای ورزشی لوکس استیل به سبک Royal Oak و Nautilus هیجان ندارد. در واقع قرعه به قدری قوی است که حتی مارک هایی که هرگز انتظار انتشار ساعت ورزشی استیل را نداشتید از بازسازی های خود رونمایی میکنند . برخی از تولیدکنندگان فقط باید به جعبه پر از تار عنکبوت مدلهای قدیمی متوسل شوند ، ابعاد را کمی تغییر و ساعت جدید آنها برای بازار آماده است (دوباره). رسانه های صنعت به ندرت چیزی جز تحسین برای تحلیل در چنین بازسازی هایی دارند – البته بازسازی موفقیت آمیز -.
به نظر می رسد انتقاد تند تنها زمانی رخ می دهد که یک مارک جرات کند به ساعت های طراحی نشده ورود کند. بیایید نگاهی دقیق به یک مثال افراطی بیندازیم.
طراحی های جدید شانسی ندارند
Audemars Piguet) ) اودمارپیگه شواهدی را برای اثبات حرف من با یکی از آخرین نسخه های ارائه شده ارائه داده است: کرونوگراف [Re] Master01که بسیار مشهور است. در نگاه اول ، ساعت به سختی از ساعت های میانه قرن بیستم قابل تشخیص است. با این حال ، از یک اندازه طراحی سخاوتمندانه معاصر و پیشرفته ترین موتور برخوردار است.
ظاهر بیرونی هیچ نشانی از فناوری فوق مدرن درون آن ندارد. این نباید تعجب آور باشد ، زیرا نسخه اصلی این موتور اولین بار در مجموعه بدنام CODE 11.59 آغاز شد ، که کاملاً سرو صدا کرد. منتقدان این واقعیت را نادیده گرفتند که سرانجام اودمارپیگه جنبش وقایع نگاری داخلی را که مدتها انتظار آن را می کشید ، منتشر کرد. ساعتهای CODE 11.59 بسیار مطابق با طراحی هستند تا یک ساعت یادآور ساعتهای استفاده شده دهه های 1940 و 50 باشد ، اما این نه اینجا است و نه آنجا.
اگر استقبال از CODE 11.59 را با [Re] Master01 مقایسه کنید ، می توانید درک کنید که صنعت چگونه با یک مارک خارج از جعبه مقابله می کند. در حالی که من قصد تعریف و تمجید از CODE 11.59 را به عنوان یک شاهکار طراحی ندارم ، اما فکر می کنم همه ما می توانیم توافق کنیم که با ساعتهای معمولی سرو کار نداریم. این یک طراحی ساعت است که به نظر بسیاری از طرفداران تا حدودی ناامید کننده است.
انکار نمی شود که تلاش زیادی برای ایجاد هر مجموعه جدیدی انجام می شود. ساعت های [Re] Master01 از نظر هندسی پیچیده است . با این حال ، از نظر انتقادی ، تمام آنچه که لازم بود این بود که گرد و غبار یک طرح قدیمی را پاک کنیم ، آن را به ابعاد مدرن رسانده و داخل آن را با استانداردهای فعلی سازگار کنید.
همه می دانند که کد 11.59 به عنوان یک خطر بزرگ از طرف اودمارپیگه اعلام شد. از طرف دیگر ، انتشار [Re] Master01 با تشویق مجموعه داران و رسانه های صنعت روبرو شد. عجیب نیست که این روش کم خطر و با بازدهی بالا در بین بسیاری از مارک ها محبوب است.
اما آیا تمام آنچه می توانیم از ساعتهای جدید انتظار داشته باشیم یا از آنها طلب کنیم - یک فرمول طراحی از پیش تعیین شده است؟ آیا جایی برای نوآوری واقعی وجود ندارد؟ باز هم ، این مربوط به کد 11.59 به طور خاص نیست ، بلکه به طور کلی عدم تصور بزرگترین بازیگران صنعت است. لحظه ای را در نظر بگیرید که چند برند اصلی اخیراً اولین طرح های جدید و برجسته را ارائه داده اند. اکنون ، به تعداد مارک هایی فکر کنید که ساعت های بازسازی شده . رترو یا دوباره منتشر شده رو نمایی کرده اند .
